Ο συνθέτης μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς τρόπους σημειογραφίας. Και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποιείται τετράγωνο κεφάλι νότας και τσακιστή γραμμή με γωνίες χαρακτηριστική του ήχου που παράγεται ο οποίος είναι κρουστός και κροταλίζων. Για να είναι πάντοτε αντιληπτή η τεχνική από τον οργανοπαίχτη, ακόμα και στις μικρότερες ρυθμικές άξιες η τσακιστή γραμμή θα πρέπει να έχει τουλάχιστον 3 γωνίες.

Σημειογραφία με χρήση του κλειδιού χορδών. Σε αυτή την περίπτωση είναι πιο ακριβής η απεικόνιση της κίνησης του δοξαριού παράλληλα με τις χορδές. Επιπρόσθετα με ρωμαϊκούς αριθμούς στο επάνω μέρος του πενταγράμμου αναγράφεται η εκάστοτε χορδή στην οποία πρέπει να εκτελεστεί η τεχνική. Για περισσότερη σαφήνεια ο συνθέτης μπορεί να αναγράψει κάτω από τη δυναμική περιγραφικά το ότι θα πρέπει να υπάρχει κάθετη μετατόπιση του δοξαριού: vertical bowing

Σημειογραφία με κλειδί γέφυρας όπου οι γραμμές του πενταγράμμου αντικαθίστανται από τις οριζόντιες προεκτάσεις των γραμμών που προσδιορίζουν τις χορδές του οργάνου. Σε αυτή τη περίπτωση είναι πιο εύκολο να αναγραφούν πιο λεπτομερείς ρυθμοί καθώς και συχνές μεταβάσεις ανάμεσα στις χορδές.